Ontwaken...

"Als je maar door die poort gaat, Langtand!" Zei Idun koortsig, terwijl hij RoF erdoorheen begon te douwen xD Zelf rende hj er ook doorheen, en de poort werd nu angstvallig klein...

Sosanne dook eronder door.
''Wees maar blij dat ik Safira voor je gehaald heb!'' Zei ze,En dook door de poort.

Safira keek van Sosanne naar Idun. En zuchtte.

"Gehááld?!" Idun keek haar verbaasd aan. "Ik heb ons opgesloten bioj Ragnarok. Ík heb ons laten slapen tot de tijd dáár was! Wat heb jij überhaupt metn mij en Safir te maken?!" Riep Idun.

(Uhm...Al die tijd heeft ze gepost? xD )

''Wonderlijk...Dat ze gisteren bij MIJ was?!'' Zei ze verontwaardigt.

Safira zuchtte. ''ze heeft gelijk..'' zei Safira en keek Idun aan.

Idun keek beledigd naar Safira. "Vandaar dat de kamer zijn hart al klopte." Idun schudde beledigd zijn hoofd. "Ik dacht dat we het eens waren dat we zouden blijven slapen, tot we weer wakker konden worden, in een alter tijdperk..?" Idun klonk verdrietig en verontwaardigd, en hij verlangde nu meer dan ooit naar de zachte adem van Teorak bij hem...

''Ik vat 'm niet meer...'' Zei Sosanne,En liep langzaam weg,En verdween..

''ik moest wel ontwaken, Yuna was weer bezig ze was het elfen dorp aan het vernietigen ik kon haar dat niet laten doen...'' zei ze en zuchtte triest.

"Ik ben teleurgesteld Safira.." Idun zuchtte verdrietig. "Ik ben weg.." hij trok zijn zwaard, plantte het met één huw in de grond, en verdween in een zwarte rook...

Safira zuchtte triest een traan liep over haar wang en ze verdween in een witten mist.