Ontwaken...

Idun's dromen sluimerden in zijn hoofd.. Hij had al te lang geen adem meer gehaald in zijn bed van ijs... Opeens scheen er een puntje licht in zijn dromen... Hij voelde een geweldige kracht, en voelde zoals ééns zijn hart weer kloppen. Zijn gevoel keerde terug, en hij voelde de hand van Saphira in zijn hand... Saphira... De zachte adem van Idun smolt het ijs om zijn mond, en hij droomde door... In zijn dromen zag hij zichzelf liggen, in het Hart van zijneigen slot.. Hij herinnerde zich pijn, hij herinnerde zich verderf en dood... Hij herinnerde zich Ragnarok...

Hij voelde dat het ijs wegsmolt van zijn ogen, en hij opende ze met moeite.. Hij vormde met zijn handen, die los raakten in hun cocons van ijs, de rune Uruz, de Os, die stond voor kracht, om hem uit zijn ijzige gevangenis te bevrijden. De knal druende door de immense hal, waar ijs de gotische versieringen omgaf... Hij zuchtte.. Hij haalde weer adem.. Voor het eerst in jaren, haalde Idun weer adem...

"Saphira..?"

''Nee,Mis...'' Zei SOsanne droog.
''Sosanne...'' Zei ze daarna.

Idun's ogen schoten abrupt open. Door de lange hal, bedekt met ijs, staarden zijn ogen, met de koude uitdrukking die je zou verwachten als je gestoord werd na zo'n lange slaap...

"Wie ben jij?!" De stem van Idun klonk ijzig koud, en hij ademde mist. De hal met de ijspegels aan het plafond en de ijzige bekleding schudde door een vreemde opwelling, om hen heen, en Idun keek verschrikt om zich heen..

"En hoe kom je hier..?"

''Sosanne,Heb ik al gezegd?'' Zei ze droog.
''K'weet niet...Vliegen misschien? En toen hoorde ik iemand roepen dus ik dacht...'' Zei ze sarcastisch.
''Voor hetzelfde geld had je hulp nodig,Maarja...Laat maar zitten....'' Zei ze en schudde haar hoofd.
''Ik verander,En dat wil ik niet...'' Zei ze en Boog naar voren,Klaar om weg te vliegen.

"En hoe is het je dan gelukt om in het hart van mijn domein te komen, vampire..?" Idun's voeten schoven vooruit voer het ijs, en hij begon langzaam maar zeker naar Sosanne toe te lopen.

Sosanne keek Idun aan.
''Nou,Meestal gebruik ik krachten,Weetjewel?'' Zei ze
''En noem me geen vampier,Of je zult boeten...'' Zei ze daarna,En begon rood aan te lopen.

"Dan alsnog. Er moet grote kracht voor nodig zijn om tot deze citadel door te dringen, laat staan het Hart.." De hal klopte nog eens, met een vreemde versnellig van het vreemde kloppen en gerommel.

Sosanne blies langzaam op,En uit haar hand kwam een soort bal,Die wind afstoote.
Ze schoot hem op het dak,En er kwam langzaam een gat in.
''Zo dus...Maar dat zou je niet hebben willen héh? Regen is niet zo fijn...'' Zei ze en grijnsde flauw,En vuurde daarna een andere,Grote,Blauwe bal af,Precíes op het gat,Dat daarna weer dicht krimpte.

(Het idee is dat deze kamer echt díep onder de grond is, omgeven door vallen enz.. XD)

"Gezichtsbedrog, een makkelijke vorm van magie." Idun legde zijn handpalm op het gevest van zijn lange zwaard, en toen hij stopte, vlak vóór Sosanne, rommelde de kamer hard en hevig, om vervolgens snel door te 'kloppen'. "Ik wil de waarheid horen.. Vampire.." Idun keek emotieloos naar Sosanne.

(Wist ik veel XD)

''Deur?'' Zei ze droog,En wees op een oude,Verroeste deur waarbij allemaal sluitingen aanwaren gesmolten,Waardoor de ingang versperrd was.

(Gossie,Wat bûjt het XD)

(Ik hou van een goede storyline Mentos Fruit! XD)

Idun liet zijn zwaard zachtjes weer in het gevest glijden. "Hmm.." Hij leek te zijn overtuigt. "Wat zocht je hier.. En welk jaar is het eigenlijk?" Vroeg Idun verbaasd, en bezorgd, dat de deur scheen te zijn gesmolten...

Rof kwam door een van de gangen lopen en zag de twee.
''Heer Idun, u bent ontwaakt!'' zei Rof verbaast.

Idun keek op toen hij de stem van een van zijn kennissen hoorde. Hij keek naar de zijkant van de gang, waar nóg eend eur scheen te zijn gesmolten. "Reign of Fire.." Idun liep anar hem toe, en omhelsde de draak. "Oude vriend.."

(XD,Word er nóg een wakker XD)

''Geen idee...'' Zei ze dom.
''Ik let niet op tijd,Ik probéér er ook niet aan te denken'' Zei ze droog.

Rof probeerde Idun ook te omhelen, alleen ging dat moeilijk.
''Heer Idun, ik heb u zo gemist! Safira zal blij zijn u te zien.'' zei Rof.

''Klopt...'' Zei ze droogjes,En wees naar de deur.

Idun glimlachte toen hij de huid van de draak voelde, en hij dacht aan Teorak.. Een steek trok door zijn hart.. Zijn draak waslang gelden gestorven herinnerde hij zich. Een doods verleis.. hij keek op, en zag de andere Slaper liggen, in een koude gevangenis van ijs, niet gesmolten, al die jaren niet... Idun liep naar het uiterste einde van de hal, en keek naar Safira door het ijs. Hij vormde de rune Naudiz, Behoefte, Nood en Verlangen, en legde de hand met de runen erin, op het ijs. Hij sloot zijn ogen, en een traan viel op het ijs. Toen de traan neerkwam, kwam ook de rkacht van Naudiz vrij, die de ijskist uit elkaar liet spatten in een dunne mist van ijsdeeltjes, en Idun legde zijn hand op Safira's wang. "Safira..." Zei hij met een doods verlangen.

Safira deed haar ogen langzaam open en keek Idun aan.

Sosanne grijnsde,En had ondertussen nog niet goed de vage omgeving gezien..
Ze keek op het plafond,Dat vaag bekrabbelt was,Met een soort paarse inkt..

Idun's ogen schoten open, en hij tilde Safira uit de ijskist. "De tijd is aangebroken om te ontwaken Safira.." Zei Idun zacht. Hij begon door de hal te lopen, en liep richting de deur die Sosanne had aangewezen.

Ondertussen klopte de kamer nog eens, en Idun bleef staan. De kamer klopte nog eens, en het klonk vreemd geneog.. Kwáád..! Idun grinnikte en hief zijn zwaard. "Приурочивайте снова для того чтобы спать, камера моего сердца! Я вызову вас если мне нужно вы снова!" Het donker glanzende zwaard lichtte op, en een paarse flits schoot naar het plafond, in één punt, waarvanuit alle paarse betekeningen begonnen te gloeien. "We moeten weg.. Voordat de Hartkamer zich sluit..." Idun begon harder te lopen, door de verschillende deuren en gangen die onder de grond liepen.

''Watte...'' Zei Sosanne.
''Oke,Is dit een grap ofzo?!"' Zei ze woest,En liep door de andere deur.

Rof liep braaf achter Idun aan.

"Vampire, het is niet in jullie aard te vluchten, maar ik adviseer het je nu tcoh maar!" Klonk hard vanuit een aantal gangen verder. uiteindelijk kwam Idun bij een grote poort. Hij pakte Safira's hand beet, en wenkte de andern snel door de poort te gaan, waarover de stenen akelig begonnen te kronkelen, en de poort steeds verder deden krimpen...

Rof, die erg groot was, stond al bij de poort te wachten.

''KAP MET ME UIT TE MAKEN VOOR VAMPIER!'' Zei ze.
''IK KAN PRÍMA VLUCHTEN!'' Zei ze woest,En haar ogen werden langzaam rood,En ze was bij de poort aangekomen.