Alleen in een onbekend gebied...

Sosanne daalde langzaam neer. De wind joeg haar zilvere glamorgana haren opzij. Zij,het enigste meisje mischien in de wereld,was een galmorgana. Glamorgana's (Ja van harry potter mensen ) Stonden bekend om hun schoonheid. Maar ze konden afgrijzelijk zijn als ze boos waren. Dan maakten ze rare gillen en krijzen die koud je oren binnen joegen. Glamorgana's hadden ook prachtige handen. Ze hadden slanke,lange benen en zilver haar. Zó lang dat het bijna tot hun enkel's kwam.

Sosanne ging zitten. Ze zei niks en staarde versuft voor zich uit. Ze staarde,Ze staarde alleen maar naar de prachtige wolken die heen-en-weer dreven. Het leken net sneeuwballen. Sosanne flapperde terwijl ze nog steeds op de kei was,een keer met haar prachtige vleugel's. Om het zand eraf te schrubben,na die lange reis die minstens 4 weken heeft geduurd. En nu,nu was ze in een ander,onzeker gebied. Niet meer in haar eigen mooie,bekende gebied die vol was van de soorten als zei. Daar kende ze iedereen.

Yuna kwam aangelopen en keek naar de het wezentje. Ze ging ook op een rots zitten en deed wat kogels in haar pistool die ze daarna schoonmaakte en weer in haar tasje deed.

Sosanne keek achter haar. Ze zag een meisje staan. Haar ogen gleden langs haar voeten die naar boven gingen. Ze bekeek haar van top-tot-teen. Ze schrok en blies zacht. Haar ogen werden kruisjes,en werden langzaam rood. ''Wie ben jij!?'' Vroeg ze verschrikt.

''hmmm ik heet yuna maar je mag me gerust een verschrikking noemen iedereen mag me niet omdat ik persee pistolen bij me draag'' zei ze en vlechte haar lange staart in een lang lint.

''Sorry...Ik dacht...Ik ben net nieuw hier dus ik dacht...'' Zuchtte ze en de wind speelde met haar zilvere haar.

''je dacht dat ik je neer zou schieten mwah dat doe ik alleen als iemand me bedreigt'' zei ze en maakte haar andere pistool schoon.

Fandler kwam aangevlogen, en beet een vliegend hert dood(een echt vliegend hert, geen kever ) Fandler zag de piepkleine wezens, maar deed niks. achter hem verschenentientallen draken.

Yuna draaide zich om en keek naar de draken. Ze grijnsde en liep naar ze toe.

''Wat moet zo'n klein peutertje nou hier!'' zei Fandler pesten terwijl er vuur uit zijn bek kwam. op zijn hoofd zat een zendertje, ontdekte hij

yuna keek hem aan. ''tja wat moet zo'n groot wezen als jij nou hier'' zei ze terwijl ze naar het zendertje keek.

''Ik? ik kom dit land verwoesten, de elven doden enzo...''

''tja dan weet ik nog wel iemand voor je mijn zus Safira'' ze keek kwaad. ''ze heeft mij in de steek gelaten met altijd genegeerd'' zei ze kwaad.

''Maar wil zei de elven dood hebben?'' Hij keek geïntresseert naar Yuna

''neej zij is een elf en ik kom wraak op haar nemen na wat ze me heeft aangedaan vergeef ik haar nooit meer'' zei ze en keek naar de draak.

''Hah, dan zijn wij dus één!'' hij schreeuwde duivels

Yuna grijnsde. ''ik heb verborgen krachten slechtte krachten waar nog niemand iets van weet ook mijn zus of haar stomme partner niet dus een verassings aanval zit er ook wel in'' zei ze duivels.

Toen Yuna op Fandler zat, wachtte hij op commando

''vlieg maar op'' zei ze terwijl ze goed ging zitten.

Fandler steeg omhoog, en likte haar nogmaals. toen keek hij naar beneden. ''zie je die elfjes?''

Yuna haalde een verrekijker uit haar tasje en tuurde in het rond. ''neej nog niet'' zei ze.

''Ik wel!'' hj dook naar beneden.(ik moet gaan, doei)

Yuna ging voorover zitten en keek in het rond. Ze zag ze ook en grijnsde.

Sosanne was een Watergevaarde. Je had 4 soorten gevaardes; Water,aarde,lucht en vuur. Ze maakte een zachte draaikolk.

''wacht ik zie er volgens mij een'' zei ze en grijnsde. ''pas op een draaikolk'' zei Yuna tegen Fandler.

Sosanne begon hard te lachen,En vals te grijnzen,Terwijl de draaikolk op hen afkwam,Vlak voor hun neus,Klapte Sosanne haar handen,En de draaikolk vloog uit elkaar.
Sosanne begon vrolijk te lachen,En sloeg vermakelijk met haar hand op de grond.