Idun liep door een diepe krater, omgeven door kliffen, en puntige rotsen. De énige ingang was een poort, zelfs voor vliegende wezens.. Toen hij aan de gevleugelden dacht, schoot zijn haart naar de dode Teorak. Hij schreeuwde, en sloeg zichzelf daarna voor zijn kop. Het witte haar viel over zijn voorhoofd, en de rode mantel viel over zijn knieën. Hij begon te mompelen.. "Я иду убить каждое последнее один из вас" Als de bliksem verscheen een poort in de grond uitgehouwen, en Idun sprak nog eens: "Open jezelf, poorten van Hades.." toen de poorten openden, was Idun al snel omringt door schimmen, en verminkte monsters.. Hij snoof, en een enge glimlach tekende zijn gezicht. Hij schreeuwde, en trok zijn enorme zwarte zwaard. De doodskop glansde, en hij sloeg éénmaal in de ronte, waardoor een enorme kring lijken zich al vormde..