De Alchemietoren

(dit)
Tuomas stapte binnen en keek naar safira en vroeg:"is er iets?"

Safira keek hem aan. ''niks'' zei ze en stond op.

Tuomas liep rond en zag hoeveel soldaten dat hier wel liepen;

Safira ging even zitten en hield tuomas in de gaten.

tuomas deed zijn harnas uit en legde zijn helm op een bankje naast haar samen met zijn bijl, boog + koker en 3 werpbijlen.
tuomas liep rond en keek naar een rat en vroeg:"Mag ik de krijgsgevangen zien?"

''zo nu ik weet hebben we die niet daarvoor moet je bij Idun zijn'' zei ze en zuchtte.

"Je zit wel degelijk met iets, moet ik nog een mensenlichaam hebben zou ik bij ze gaan zitten maar dat gaat niet dus ik ga maar knielen;

''en waarvoor heb jij een mensen lichaam nodig?'' vroeg ze.

"Dat heb ik niet nodig, maar wat is je probleem kom vertel!"

''nee laat maar ik denk dat ik iets verkeerds heb begrepen'' zei ze.

Idun stapte de kamer binnen. Hij had een zwart metalen harnas aan, en stond groots voor Tuomas. "Hoe durf je zo'n grootschaligen legermacht naar Ardasum te laten komen zonder Toestemming, Tuomas?!" Hij sprak niet hard, amar de woede was te voelen...

Safira keek naar de twee. Ze ging weer in het midden van de zaal zitten en concentreerde zich.

"Ik heb die troepenmacht hier gezet uit verdediging, my lord!" Hij deed zijn harnas terug aan en pakte zijn zwaard vast en stapte naar buiten en zei:"Ik wil een onderhandelaar, die gaat onderhandelen!"

Safira keek tuomas na. Ze deed poort dicht en er verscheen weer een schild.