dansen op het meer

Safira kwam bij het meer aan ze ging er op staan. Ze had dit al een tijdje niet meer gedaan. Ze keek naar de maan en dansde rondjes opeens hoorde ze iets. ''safira... safira... hoorde ze ze keek achter zich en opeens zag ze de slang die ze ook op het strand had gezien. De slang kwam voorzichtig naar haar toe. Zijn ogen werder rood en die van Safira ook opeens.

Fly kwam aan vliegen en beet de slang

De slang krijsde en sloeg Fly weg. Safira schrok ze keek naar de slang. De slang draaide zijn hoofd weer naar haar toe. Voorzichtig bracht Safira haar hand naar de kop van de slang. De slang deed niks en keek haar rustig aan. een rode gloed verscheen om haar en de slang. De slang nam Safira in zijn macht. Safira... geef je krachten aan mij... siste de slang.

Een enorm zwaard drong zich door de borst van de slang (ja die ehbbem ze xD) heen, en de kling was zwart, onder andere van het bloed van de slang. "Laat Safira emt rust, wezen van het duister.." idun keek strak voor zich uit, naar de plek waar het hart van de slang ha gezeten, voordat het eruit werd gehakt door Idun. Hij zag er nog slechter uit dan eerst, en hij keek kwaad.

De slang viel neer en Safira liet de kop van de slang los de rode gloed verdween en Safira viel in het water. Ze dreef naar de bodem toe boven zag ze weerspiegelingen van Idun teorak en de slang. Ze sloot haar ogen en bleef liggen...

Idun knipte met zijn vingers en het meer verweidde zich in andere dimensies. Het water liep weg, en idun liep langzaam naar Safira toe. hij tilde haar op en legde haar zachtjes over zijn schouder, zodat ze het water kon uitspugen. hij zweeg, amar kustte ahar in haar nek..

Safira kuchtte en keek hem aan. Ze gaf hem een kus. ''het gaat niet echt goed met je hé en met mij ook niet'' zei ze en ze ging liggen op de kant.

"Iets kwader dan de Onnoembare terroriseert Fantasy World..." Idun floot nar Teorak, deze kwam al snel aanvliegen en vouwde zijnn vlegels als een hut om hen heen. et was er gezellig warm, door de vuurkern van de draak..

Safira zuchtte en bleef liggen. ''als we niet opassen vernietigd het ons nog en daar ben ik heel bang voor'' zei ze terwijl er een paar tranen over haar wangen gleedde.

"Arda waakt over ons Safira..." Idun veegde haar tranen met een vinger weg en nam haar hoofd in zijn handen. Hij kustte haar en glimlachte.

Safira glimlachtte en gaf een kus terug. Ze voelde zich erg koud en het leek wel of haar huid wat witter was geworden.

Teorak zuchtte, en een warme lucht vulde de tent opnieuw. "ik ebn bij je Safira Jaan." Idun knuffelde haar en ging liggen in het gras..

''dat weet ik'' zei ze en ze ging tegen hem aanliggen.