Wat is da...

Idun liep door het bos, op zoek naar Teorak die ergens zou moeten rondvliegen. Opeens ving hij een flarde muziek op ( https://www.youtube.com/watch?v=ebGorMugbAA )en liep hij richting de muziek. Hij werd wazig in zijn hoofd, de wereld leek groter, en hij viel op zijn kniëen voor een figuur met bokkenpoten, dat uit de struiken tevoorschijn kwam, alsof hij de struiken wás...

Dagordáin kwam uit die struiken tevoorschijn, met zijn insectenvriendjes om hem heen. Ze begonnen te gloeien en Dagordáin pakte de man bij zijn borst. Hij tilde hem met één soepele beweging op en begon een vreemde taal te brabbelen. "Он делает здесь, мои маленькие друзья? Возможно мы должны дать ему некоторую компанию, и что-то выпить. После всех, мы будем пыжиками." De Insecten begonnen te piepen en druk rondjes te vliegen. "Легко, мои любимчики. Я не поврежу ему, я обещаю" Sprak hij nogmaals, terwijl hij de slappe Idun op een bed van varens legde onder een enorme boom.

Idun keek het boswezen vervreemd aan, terwijl hij een beker van hem aanpakte en controleerde op vergif. Naar zíjn weeten was eht gewone wijn, en hij dronk het op. De man met de bokkenpoten liep te ijsberen en hij speelde met een insectje dat langs zijn horens vloog...

"Och, ontwaakt zie ik..." Hij keek nar Idun terwijl hij zijn insectjes kietelde. "Dat is vreemd..." Zijn stem klonk hol. Onaards...

"Wie bent u?!" Idun keek verbaasd, en geschokt dat de figuur hem zo makkelijk had kunnen bedwelmen...

"Maak je maar geen zorgen, Незнакомец" Zei hij zacht. "Ik ebn niet van belang, en ook niet wat ik ben... Houd het er maar op dat je me niet zult kennen, al liep je een eeuw rond." Hij bekeek het litteken van Idun en ging zitten.

Idun keek de bosman met grote ogen aan en vroeg wát hij was.

Safira kwam uit de bosjes te voorschein en liep naar het wezen toe. ''hallo wie bent u?''

Gryph vloog over en landde. "Gegroet" zei hij.

Safira keek naar de griffioen en liep naar hem toe. ''hallo en wie ben jij?'' vroeg ze terwijl ze zijn kop aaide'.

Dagordáin schrok van de gevleugelde en de vrouwe. " По-русски Я не любого значения здесь... :suscpect: " Hij keek met diepe ogen naar de schone en en man. Hij voelde de verbintenis en hij liep naar haar toe. "Ik weet wie ik ben, en wat ik ben, waar ik vandaan kom, en waarom ik me nu na al die jaren pas laat zien..."

"Ik ben Gryph" zei Gryph die zijn kop wegdraaide om enige aanraking te voorkomen.

Sefira keek hem aan. en knikte. '' oke dat is maar goed ook dat je dat weet maar wat is je naam?''

"Hij zegt niks Safira, hij wil zijn naam niet bekend maken, denk ik... " Hij keek haar liefkozend aan en pakte haar hand. "Ken jij de wezens, genaamd faunen?"

Saphira kwam aan vliegen en vloog laag over het bos

Gryph greep naar zijn strijdhamer en vloog met 1 slag van zijn vleugels weg.

Ze dacht even na. ''nee eigenlijk nog nooit van gehoord. maar ik ga denk ik even naar het meer'' zei ze en verdween weer tussen de bosjes.

Idun keek de Faun nog een momentje aan en liep met haar mee.

Saphira vloog op Idun af
"Wie ben jij?" vroeg Saphira

De Faun liep naar Gliph. "Vreemd zijn de sprekende tweevoeters, vriend van de lucht." Hij streelde hem over zijn nekveren.

Gryph vermeed enige aanraking en vloog weg, en kwam weer terug met een hert.

Saphira sloeg met haar vleugels een grote wind naar Dargordain

Idun keek vervreemd naar de kleinere draak die voor hem landde. "ik ben Idun Bloedelf, met welke draak heb ik de eer? " opeens kwam Teorak aangevlogen en hij landde achter Saphira.

"Ik ben Saphira" zei ze toen ze Idun aan keek

"Waarom vraag je specifiek naar mij?" Idun was slim en knikte naar Teorak, die boven Saphira uittorende.