[i]Ik slaap nooit...[/i]

Black opende zijn felle ogen, die licht brachten in de donkere sfeer in de grot. De spelonk was enorm, en voor hem uit was een enorme poort. Opengebroken, en vernietigd door duizenden demonen die er tegen aan hadden gebeukt. Black sistte, en pompte zijn enorme chemische klieren vol met brandstof, om vervolgens een enorme brul te geven, waarbij vuurspatten in het rond vlogen, en door de poort heen, de volgende spelonk verlichtten...

Black vouwde zijn enore vleugels uit, waarin de doorzichtige aderen rood opgloeiden.. Zijn Vuurhart klopte weer... Hij brulde nog eens om zijn pad te verlichten, en vloog met enorme geraas tegen de poot aan, die nu geheel vrij was van obstakels, zodat Black er doorheen kon kruipen...

Onder zijn immense lichaam hoorde hij opeens geschreeuw. Hij zag een colonne stenen soldaten pijlen op hem afvuren, en vreemde bezweringen roepen... Hij brulde venijnig toen een ijl hem in zijn neusgat raakte, en hij blies een wolk heet stoom over de soldaten heen, en vervolgens een klodder Brandstof. Toen Blakc de grot verlaten was was de grot omgedoopt in een wirwar van grote vuren en schreeuwende stenen soldaten...