slechtheid neemt je over...

Idun omhelsde Safira. "Dagordáin had gelijk toen hij me het geheim van onze namen vertelde.. Hij had gelijk.." Idun kustte haar innig, en huilde va vreugde...

opeens werd de rust verstoord, toen Teorak emt enorme snelheid aankwam vliegen, en voor ehn landde. "Het kamp van Mino is aangevallen!" hij keek naar Tuomas, en Idun deed hetzelfde. Dit kon nniet goed gaan...

Tuomas werd woedend nee razend en zei:"Attack!" en hij liep door en sprong over Safira en liep naar het kamp.

Safira gaf een kus terug. ''ik vecht mee'' zei ze vastberaden.

"ik ook..." Klonk de krakende stem van Dagordáin en Idun..